ζηλεια

Διαβαζω ανακοινωσεις στο facebook. Μια φιλη ανεφερε κατι για καποια που ισως να πηγε ακαλεστη σπιτι της. Αλλα και φλερταρε με τον αντρα της. Και γελασα αυθορμητα. Μου φανηκε τοσο χαζο. Μα ειναι δυνατον να ερθει καποιος σπιτι και να φλερταρει με τον συντροφο σου; Θυμαμαι πριν πολλα χρονια που ειχα ζηλεψει την Ε. Επειδη ενιωθα οτι την προσεχε πολυ ο Δ. Χωρις να θεωρησω οτι η φιλη προκαλεσε με καποιο τροπο. Και ενιωθα τοση ζηλια, που ειχαμε μαλωσει οταν επιστρεψαμε σπιτι. Και μετα καναμε τοσο ωραιο ερωτα. Γιατι η ζηλια, ως ενα βαθμο, ειναι ακρως δελεαστικη. Λεπτες ισορροπιες ομως. Μην παιζεις μαζι τους. Ευκολα ξεγελιεσαι. Γιατι θυμαμαι φορες που η ζηλια με κολακεψε και θυμαμαι και στιγμες που με επνιξε. Κι αν, φιλη μου Α, ερχοταν "φιλη" και φλερταρε με τον Δ, μετα απο τοσα χρονια μαζι, ακομη θα ζηλευα. Γιατι ειναι εγωιστικο το θεμα. Και ισως να ακολουθουσε κι ενα βραδυ σαν εκεινο πριν πολλα χρονια. Οσο για την φιλη, μην κρινεις αυστηρα. Ποτε δεν ξερεις ποιοι δαιμονες κυνηγουν τον καθενα μας.
Παρασκευη βραδυ. Απο αυτες τις αναποφασιστες Παρασκευες. Που δεν ξερω τι δουλειες να κανω στο σπιτι και το μυαλο μου ειναι διαρκως φευγατο. Καθε πρωι συναντιομαστε μια χουφτα διαφορετικοι ανθρωποι κι επιστρεφουμε στις εκπληκτικα ξεχωριστες ζωες μας σχεδον ανεπαφοι. Σε λιγακι θα κλεισω τα φωτα να επιστρεψω στον μικροκοσμο μου. Αυγα, φετα για την πιτα, ελιες, κασερι. Και μια αναμονη. Και μετα ξανα αντιο. Ζητησα απο την Ε να ερθει ενα Σαββατοκυριακο. Εχει τρια χρονια που χωρισε και δεν το ηξερα. Πως χανομαστε ετσι.Ψαχνω ενα τραγουδι να αφησω πισω μου, οπως πολλες Παρασκευες. Δεν βρισκω κατι να με καθρεφτιζει.