Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Ολα καλα

Συμβαινει συχνα να καταφερνω να στεκομαι απεναντι και να παρατηρω τη ζωη μου. Και καταφερνω να συγκινουμαι απο το θεαμα τελευταια. Και ντρεπομαι να το πω. Επειδη εχουμε γεμισει αραδες με "ιδανικες" ζωες και επειδη πολυ κοσμος δεν μπορει να αντεξει την ευτυχια του αλλου. Κι ακομη κι αν ψευτικη ειναι κι ετσι θελει να πλασαρει τη ζωη του καποιος, δεν υπαρχουν πολλοι να συμμεριστουν αυτη την αναγκη. Εχουμε πολυ θυμο μεσα μας και παιρνουμε τοσο ευκολα θεση αμυνας. Γεμισαμε εικονες με κριτικες επιτροπες στην τηλεοραση και ασυνειδητα εχουμε καθισει κι εμεις πισω απο εναν παγκο και βαθμολογουμε ανθρωπους. Εχω υπαρξει κι εγω αρκετα αυστηρη καποιες φορες. Και μετανιωνω μετα. Οταν γινομαι αυστηρη κι εμπαθης κατι δεν παει καλα στη δικη μου ζωη. Το εχω επιβεβαιωσει πολλες φορες Ετσι λειτουργω εγω.
Το Σαββατο επεστρεψε ο Δ και ηταν ενα υπεροχο Σαββατοκυριακο. Χθες ειχα ολη τη μερα εναν μονομο κουραστικο πονοκεφαλο. Ισως να ειναι απο το πολυ ροζε που ηπιαμε με τον Δ το Σαββατο το βραδυ και τις ελαχιστες ωρες υπνου. Ισως ομως να ειναι και απο ολα αυτα που ενιωθα. Υπαρχει οριο αραγε. Ενα σημειο που το σωμα σου λεει, ως εδω, κανε ενα διαλειμμα, δεν αντεχω αλλο. Ή μηπως εμεις μαθαινουμε στο σωμα μας την χωριτικοτητα του με την εκπαιδευση την συναισθηματικης νοημοσυνης μας;
Η μικρη φετος "ξαφνικα" δεν ντρεπεται να πει δυνατα και καθαρα το ποιημα της. Μαθαινω κι εγω το δικο μου και πλησιαζει η στιγμη να βρω το θαρρος να το πω κι εγω δυνατα και καθαρα. Ναι το καταλαβα οτι εχω δρομο για να κλεισει ο κυκλος. Αλλα νιωθω μεγαλο ενθουσιασμο για την πορεια τωρα πια.

6 σχόλια:

  1. Αυτό ξαναπες το ... γίναμε κριτές των πάντων και νομιζουμε οτι ολοι έχουν τον δικο μας τρόπο σκέψης αλλά και την δική μας ζωή.. κι εγώ εχω γινει αυστηρή κριτής δυστυχως.. Μερικες φορές το μετανιώνω... μερικες πάλι οχι..
    Ξεκουράσου και μην φτανεις τον εαυτό σου στα άκρα!!
    Φιλια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τον φτανω καθολου στα ακρα τον εαυτο μου. Ισως να περασα λαθος μηνυμα. Εκανα ενα μονο βημα περα απο τα ορια μου κι εχει ανοιξει μια τεραστια πορτα γεματη φως μπροστα μου :) Ειναι δυνατον τοσα χρονια να μην ηξερα πως να με νταντεψω, πως να αφεθω να με προστατεψει ο συντροφος μου απο οσα ασχημα νιωθω; Χαζομαρες ισως, ή ακομη και αυτονοητα για καποιους. Μα εγω δυσκολευομουν τοσο πολυ. Κι ακομη δεν ειναι ευκολο. Αλλα με ελκυει το φως πια απο την μισανοιχτη πορτα :)

      Καλημερα Μαρια μου

      Διαγραφή
  2. ροζε κρασια καλα εχω να σου πω αγαπη εχεις να τα ντυσεις κοιτα να περνας καλα εσυ και ασε τις ζωες των αλλων ολα για καποιον λογο γινονται και θα τον βρεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιωαννα μου

      για πες κανενα καλο ροζε, να μην γλυκιζει πολυ, επειδη προτιμω το μπρουσκο στα κοκκινα.

      Κι εχεις δικιο. Ολα για καποιο λογο γινονται και καλα θα κανω να αφησω τις ζωες των αλλων και να συγκεντρωθω στη δικη μου. Να καποιες φορες παρεκτρεπομαι :)

      Καλημερααααα

      Διαγραφή
  3. μιας και μένεςι στην σαλοννικα παρε με τηλ η στειλε μειλ να σε πω απο που να παρεις τι και ναι ναι ναι ολα μια χαρα θα πανε σε όλων τις ζωες

    ΑπάντησηΔιαγραφή